O Zygmuncie Freudzie: Mieści w sobie wielość twórczych idei, wstrząsających możliwości, hipotez roboczych, które miały wystarczające osadzenie w intuicji i potocznym doświadczeniu.

Kiedy ktoś naprawdę cię słyszy i wcale przy tym nie osądza, nie próbuje brać za ciebie odpowiedzialności ani cię kształtować, jest to cholernie dobre uczucie. (…)

Kiedy ktoś mnie wysłucha, mogę zobaczyć mój świat w całkiem nowym świetle i pójść dalej.

To zdumiewające, jak na pozór nierozwiązywalne problemy nagle dają się rozwiązać, gdy ktoś cię słucha.

I jak chaos – zdawałoby się, nieuleczalny – osiąga względną klarowność, kiedy zostaniemy wysłuchani”.

Istota ludzka jest częścią całości, zwanej przez nas wszechświatem, częścią ograniczoną w czasie 
i przestrzeni. Doświadcza ona siebie, swoich myśli i uczuć, jako czegoś oddzielonego od całości…rodzaj optycznej iluzji jej świadomości. 
To błędne wierzenie jest dla nas rodzajem więzienia, ograniczającego nas do naszych osobistych pragnień i uczuć do kilku najbliższych osób. Naszym zadaniem musi być wyzwolenie z tego więzienia poprzez rozszerzenie kręgu współodczuwania tak, by objął on wszystkie żywe istoty i całą naturę w jej pięknie.

Najbardziej wpływowym dziełem Darwina była jego teoria ewolucji. Zrewolucjonizowała ona botanikę, biologię i medycynę. Wniosła nowe pojęcie do studium religii i astronomii, historii i psychologii (...). Myśl Darwinowska wywarła wpływ na każdą dziedzinę nauki.

"Najpilniejszym bowiem zadaniem człowieka jest wskrzesić w sobie to, co unicestwił w reakcji obronnej, to znaczy to, co wyparł, odtworzyć, to, co przemieścił, przywrócić na dawne miejsce, a to, co rozdzielił - powtórnie połączyć".

Praca nad sobą staje się (wówczas) nie tylko podstawowym moralnym obowiązkiem, ale zarazem podstawowym moralnym przywilejem. Gdy będziemy poważnie traktować sprawę własnego rozwoju — sami owej pracy nad sobą zapragniemy. Pozbywając się (...) obsesji na temat własnej osoby, uzyskując wolność dbania o własny rozwój — wyzwalamy u siebie zarazem zdolność do miłości i do troski o innych ludzi.

Mapa świata każdego człowieka jest tak samo niepowtarzalna jak odcisk jego palca. Nie ma dwojga takich samych ludzi. Nie zdarza się, żeby dwie osoby jednakowo zrozumiały to samo zdanie… Nie próbuj zatem dopasowywać innych do własnych wyobrażeń o tym, jacy powinni być…

Mądry człowiek nie opłaku­je przeg­ra­nej, lecz żywo szu­ka spo­sobu, jak wy­leczyć od­niesione rany.

Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć.

Nie jest sprawą małej wagi uczynić jasnym to, co z racji swych właściwości pozostaje zasłonięte grubą mgłą niewiedzy. 

Ja zaś myślę, że w każdej epoce można mieć życie interesujące i użyteczne, a o to głównie chodzi, aby go nie zmarnować i móc sobie powiedzieć, jak Jean Christophe (autor Romain Rolland) „Jak tylko mogłem”.